Ook in de muziek bestaan er zekerheden. Een ervan is de onweerstaanbare ouderwetse soul & blues man, zanger, gitarist en producer / arrangeur Johnny Rawls (°1951). Beïnvloed door de soul uit de jaren ’60 en na samengewerkt te hebben met O. V. Wright, James Carr en Z. Z. Hill, is hij steeds de moderne Mississippi soul man gebleven. Rawls bracht meer dan een dozijn studio albums uit en werd in zijn carrière ondertussen al twaalf keren genomineerd voor een Blues Music Award.

Rawls is geboren in nabij Hattiesburg, Mississippi. Zijn blinde grootvader leerde hem de basis van gitaar spelen en op de middelbare school speelde hij ook sax en klarinet. Midden jaren ’70 was Rawls lid van de backing band van O.V. Wright (1939-1980). Hij werd zijn muziek manager en ze werkten samen tot aan zijn dood. Hierna veranderde voor de volgende dertien jaren de naam van de band in ‘Ace of Spades Band’ en werkten ze samen met o.a. B.B. King, Little Milton, Bobby Bland, Little Johnny Taylor en Blues Boy Willie. In de band speelde ook L.C. Luckett (gitaar), met wie Rawls de albums “Can't Sleep At Night” (1994) en “Down to Earth “ (1995) onder de naam ‘Rawls & Luckett’ uit bracht. In 1996 debuteerde Rawls solo bij het JSP Records label  (John Stedman Promotions) met “Here We Go”. Rawls werkte als producer / arrangeur voor JSP. Verdere JSP releases zijn “Louisiana Woman” (1997), “My Turn to Win” (1999) en “Put Your Trust in Me” (2001).

Rawls richtte zelf zijn eigen ‘Deep South Soul’ label op, maar bracht ook nog  bij Catfood Records het album “No Boundaries” (2005) uit. Zijn album “Heart & Soul” (2006) werd genomineerd met een Blues Music Award als ‘Best Soul Blues Album of the Year' en hij zelf werd genomineerd in de West Coast Blues Hall of Fame als 'Best Vocalist'. Rawls kreeg net als Little Milton en Tyrone Davis een ‘Blues Trail Marker’ (een markeerpaal langs de Mississippi Blues route) in Hattiesburg. Zijn album “Ace of Spades” (2009), een tribute aan zijn mentor O. V. Wright, was zijn eerste album dat een Blues Music Award kreeg als ‘Best Soul Blues Album of the Year'. “Memphis Still Got Soul” (2011) werd in 2012 genomineerd als ‘Blues Music Award Soul Album of the Year’, de titel song ‘Song of the Year’ en Rawls zelf als ‘Male Soul Artist of the Year’. Op het album “Remembering O.V.” was Otis Clay (1942-2016) special guest. Het album werd in 2014 genomineerd als ‘Soul Album of the Year’ en Rawls opnieuw als ‘Male Soul Artist of the Year’ (zijn 11de en 12de ‘Blues Music Awards’ nominaties!)

Johnny Rawls trad op in de Blues-Sphere Club in Luik (25/05/16), waar wij na zijn concert even met hem konden praten. Merk op, dat toen nog niet vast lag, dat hij enkele dagen later, ook zou optreden tijdens het Duvel Blues Festival 2016 in Puurs, als vervanger van de zieke Bert Deivert.

Mr. Johnny Rawls, welkom hier in Luik. Wij zijn blij dat we voor Rootstime.be dit gesprek met U mogen doen. Ons doel is roots muziek promoten door reviews van albums en concerten en door het doen van kleine interviews (zoals hier nu...).

(Voor we aan de vragen konden beginnen werd Johnny gevraagd om een korte promo / jingle tekst in te lezen, die zou uitgezonden worden op Radio Equinoxe FM 100.1 tijdens het programma “Crossroads” van Robert Sacre, die iedere woensdag uitzendt van 18u tot 20u - wat al hilarische en komische reacties bij Johnny , die zichtbaar vermoeid was, uitlokte...)

Je bent geboren in Hattiesburg, Mississippi, waar je opgroeide in een muzikale omgeving. Er was je blinde grootvader en je schoolleraar die je motiveerden... Mag ik zeggen dat je “geboren’ bent om muzikant te worden?...

Ik ben geboren in een klein plaatsje in de omgeving van Hattiesburg in Mississippi (°10/09/1951 /nvdr).
Ja, ik ben geboren om een soul man te worden. Mijn grootvader, die blind was, hielp me inderdaad gitaar leren spelen en, op de middelbare school, speelde ik al sax en klarinet.
“Yes, I was born to the blues...” En, dat is het enige, dat ik mijn hele leven gedaan heb.

Je wist dus vrij snel dat je een (professioneel) muzikant wou worden? Deze beslissing was dus niet moeilijk?

Ik hield van muziek. Ik wist niet dat ik ooit in België of in Australië zou komen. Ik wist niet hoe het allemaal technisch in elkaar zat, of hoe het werkte... Het enige wat ik wist, was dat ik van muziek hield. Ik ben de enige in mijn familie die wist dat hij muzikant wou worden.
Als ik er op terug kijk, is het een geweldige periode. In Mississippi is er altijd en overall muziek. In de huizen, in de clubs, overal.

Hoe belangrijk was "O.V." (Overton Vertis) Wright (1939-1980) voor jou? Ik vraag je dit omdat O.V. Wright beschouwd wordt als “a giant of Southern soul”, als een gezaghebbend iemand en een erg individueel artiest. Je hebt in zijn band gespeeld en je bent zijn muzikaal directeur geweest. Graag je reactive, je verhaal...

Vanaf onze ontmoeting (midden jaren ’70), is hij heel belangrijk geweest voor de rest van mijn leven. Door hem ben ik het sterkst beïnvloed geweest. Meer, dan door gelijk wie. Ik was zijn bandleider en zijn muzikaal directeur. Als hij ging dineren, ging ik met hem mee en zat ik met hem aan tafel. Hij was mijn mentor, hij motiveerde me om verder door te gaan.
(Rawls en Wright werkten samen tot aan de dood van O.V. Wright in 1980 /nvdr),

Wat heb je van hem geleerd?

(Zonder nadenken en heel resoluut) Dat ze je éérst moeten betalen, voordat je gaat zingen... (gelach) Dat heb ik van OV Wright geleerd.

Als ik je discografie bekijk, is de lijst méér dan vijftien albums lang. Herinner je nog je eerste opnames? “Here We Go”, JSP, 1996... Hoe special was die tijd?

Ja, ik herinner me mijn éérste opnames nog. (Hij verbetert me als ik 1996 noem) We moeten nog verder terug gaan dan 1996. Ik heb éérder al singles, 45’ers, opgenomen. Dat was in 1981. Dat was een liefdesliedje. Het heette “I Was Mad” en, ik heb dat plaatje nog. Het is nooit uitgebracht of in de winkels gelegen.  

Is er een album dat special is voor jou?

Ja, mijn nieuwe album “Tiger In A Cage”, dat is heel special voor mij...
Klopt, het is een soul album, “a feel good album”.

Je tourde al wereldwijd. Hoe verschillend is het publiek in Europa t.o.v. de States? Voel je hier veilig?

Hier wordt je meer gewaardeerd. (Hij herhaalt dit al knikkend en voor zich uit starend enkele keren)
Neen, ik maak me over mijn veiligheid hier geen zorgen. Over die dingen denk ik niet na.

Je kreeg al verschillende nominaties / awards (Best Blues Music, Best Album, Best vocalist...). Welke award vond je zelf “special”?

De award ‘Soul Album Of The Year’ (Zijn album “Heart & Soul”, 2006, werd genomineerd met een Blues Music Award als ‘Best Soul Blues Album of the Year' en hij zelf werd genomineerd in de West Coast Blues Hall of Fame als 'Best Vocalist' /nvdr).
Maar, waar ik het meest fier op is op mijn Blues Trail Marker in Hattiesburg. (Rawls kreeg net als Little Milton en Tyrone Davis een Blues Trail Marker  - een markeerpaal langs de Mississippi Blues route - in Hattiesburg /nvdr) Ik heb er twee, één in mijn geboortestad Hattiesburg en één op de plaats waar BB King neergeschoten werd.
Een award geeft je ook erkenning, ja dat helpt een beetje…

Waarom gaf je deze titel “Tiger In A Cage”) aan je nieuwe album? Wat zit er achter de titel?

Ik heb die titel niet gekozen, Bob (Trenchard, de bassist en co-songwriter /nvdr) koos die titel. Hij schreef ook mee aan de teksten.
Het nummer is géén persoonlijk nummer, het gaat over jonge zwarten, die in de gevangenis zitten en die hun leven al verspeeld hebben.

Heeft Jim Gaines (je producer, mixer) zijn werk goed gedaan? Ben je zelf tevereden over het album? Hoe waren de reacties?

Ja, Jim deed een uistekende job. De reacties waren heel goed. Ik sta op nr. 1 met het album.

De meeste nummers op het album zijn originele nummers. Staan er bijzondere / persoonlijke nummers op het album? Je favoriete nummer?

Zes of zeven nummers zijn originele nummers. Er is een nummer van Sam Cooke (“Having A Party”), een van The Rolling Stones (“Beast Of Burden”) en een Jackie Wilson song (“Your Love Is Lifting Me Higher and Higher”).
Mijn favoriete song?
Dat zijn er meerdere... Sam Cooke, “Beast of Burden”, “I Would Be Nothing”.... Ik hou van alle nummers op het album...

Wat zijn je plannen voor de nabije toekomst?

Touren, aan nieuwe nummers werken...
Volgend jaar komt er een boek uit over mijn leven. Mijn leven met Otis Clay, OV Wright... Het zal ook in Europa uitgegeven worden.

Zijn er nog dingen die je muzikaal zou willen doen?

Ik zou graag een gospel album opnemen met enkel ik en mijn twee dochters. Zij zingen ook heel goed.  Het wordt Mahalia Jackson muziek...

Zijn er voldoende jonge muzikanten om de dingen over te nemen?

(Resoluut) Neen... er zijn geen jonge soul muzikanten, wel jonge blues muzikanten. Iedereen kan blues spelen, maar soul zingen, neen dat niet...

Met wat ben je buiten de muziek nog bezig?

Met mijn kleinkinderen. Ik heb vijf kleinkinderen... Ik neem ze ieder jaar mee naar één festival, naar Het Chicago Blues festival.

Laatste vraag: hoe moet het publiek zich later Johnny Rawls herinneren?

“John Rawls, de Mississippi Soul Man, een muzikant die ons geweldige nummers heeft nagelaten...” Oh My God... and, Thank you so much gentleman!...

Mr. Johnny Rawls, that were my questions. Thank you again for your time and thank you for the soul in your music!

Eric Schuurmans

meer foto's